თეორიები ბევრი შეიძLება იყოს, მაგრამ ყველა თეორიას უნდა ტექნიკური კუთხით გადამოწმება და თუ არ დადასტურდა რაიმე ხელსაწყოთი, მაშIნ შემდეგზე უნდა გადავიდეთ
- 20 ტყვიანი ჯგუფი არ გინდა, მითუმეტეს ურედუქტორი თოფზე, წნევის ცვლილება თავისას იზამს და შედეგს ვერ მივიღებთ
ამ ეტაპზე იკვეთება რამდენიმე იდეა:
1) ტყვიების წონები, კაი იქნება ტყვიების გარეცხვა და წონით გადარჩევა
2) სიჩქარეების პრობლემა, ეს თავის მხრივ კიდევ 2 ნაწილად გაიყოფა:
- ა) ნამეტანი მაღალ სიჩქარეს იღებს გადადის ზებგერით სიჩქარეზე და ამის გამო ხდება ეგეთი დისბალანსი. ანუ ძალიან ბევრგან მაქვს დაწერილი რომ პნევმატიკაში ტყვიის სიჩქარე სასურველია არ სცდებოდეს 270-280 მეტრ წამს, ნუ ქართული სიყვარულით 290-ს, მაგრამ ეს უფრო მართებულია მძიმე ტყვიებისთვის. რაც უფრო ვუახლოვდებით 300 მეტრს და განსაკუთრებით 330-ს მით უფრო ახლოს მივდივართ ზებგერით სიჩქარესთავ და ხმის ბარიერთან. ამ დროს ტყვიის წინ იმდენად შეკუმშული ჰაერის ტალღა იყრის ტავს რომ ტყვიას ძალიან, ძალიან დიდი ენერგიის დახარჯვა სჭირდება ჰაერის ბარიერის გადასალახათ, პლიუს დიდი წინააღმდეგობის გამო დიდი შანსია რომ ბარბაცი და ტრაექტორიიდან გადასვლა დაიწყოს.
გაიხსენეთ მეორე მსოფლიო ომის მერე გერმანელებისგან მოპარული რეაქტიული ძრავის ტექნოლოგია, ინგლისი, ამერიკა და რუსეთი ეჩალიჩებოდენ ტრაფეებად წამოღებულ მატორებს, აყენებდნენ კლასიკურ თვითმფრინავებზე, რომელსაც ჰქონდა ფართო და სწორი ფრთები, რაც უფრო უაზლოვდებოდნენ ზებგერით ბარიერს, მით უფრო მეტი ვიბრაცია და ყანყალი იწყებოდა, ხოლო გადა;ლახვის წინ კი ყველა თვითმფრინავი იმტვრეოდა.
ასე იყო სანამ ერთმა ინგლისელმა ყურადღება არ მიაქცია იმ გარემოებას რომ რეაქტიულ მესერშმიტს ფრთები ვიწრო და მერცხალივით უკან წაკვეთილი ჰქონდა. პირველივე ექსპერიმენტების მერე გაირკვა რომ სწორედ ეგ ფორმა იყო საჭირო ბგერითი ბარიერის გადალახვისთვის. იმის შემდეგ ყველა თვითმფრინავს რომელიც ზებგერითზე დაფრინავს აქვს უკან წახრილი ფრთები, ხოლო ბარიერთან მიახლოებისას არის ვიბრაცია, მაგრამ გადალახვის მერე ვიბრაცია ქრება....
სამაგიეროდ ზებგერითიდან უკან გამოსვლისას ისევ იგივე პრობლემა იჩენს თავს ანუ ისევ ჰაერის ტალღა და ვიბრაცია სანამ 900 კილომეტრამდე საათში არ ჩამოვა სიჩქარე...
გადმოიტანეთ იგივე ინფორმაცია პნევმო ტყვიაზე. ჯერესერთი რაც უფრო მსიბუქია მით უფრო რთულია მისთვის ტალღასთან გამკლავება, პლიუს ვიბრაციას მეტად აქვს ტარექტორიაზე გავლენა, პლიუს გასათვალისწინებელია ლულის ხრახნების მუშაობა, ანუ ხრახნების მიმართულებით აქვს ტყვიას გადახვევის მცდელობა, რაც უფრო ვარდება სიჩქარე, მით უფრო ხდება ტყვიის გადახვევა ტვისტისდ მხარეს...
ახლა შეკრიბეთ და საკმაოდ კარგი მიმდევრობა უიჩენს თავს:
- არ არის რედუქტორი და მძიმე ტყვიის მერე ვისვრით მსუბუქს, ანუ სავარაუდოდ ჯიგიტურ პონტშI ისვრის თოფი მძიმე ტყვიას, ხოლო მსუბუქზე გადასვლისას ზებგერითზე გადის, ეგეც უკვე ყანყალი და წინააღმდეგობა
- ყველა გასროლის წინ იქმება სხვადასხვა პირობა, ნუ იქ ნიავი აქეთ ნიავი იქეთ და ეგეც შენი ზებგერითზე ხან ადრე ხან გვიან გადასვლა შედეგად სხვადასხვა ადგილზე ენერგიის კარგვა, შენელება და ტვისტის მხარეს გადახრა
- მძიმეზე ერთი ჯგუფია ესეიგი სიჩქარე სავარაუდოდ ბგერაზე დაბალია, ანუ 320-ს არ სცდება თუმცა ეგეც არაა სახარბიელო სიჩქარე,
გამოვიყენოთ კალკულატორი და დაჟე რომ ჩავთვალოთ რომ მძიმე ტყვიით თოფს აქვს 30 ჯოული, ან 300 მეტრ წამი, მაშინ თუ ცვლადათ 0.67-ის მაგივრად გამოვიყენებთ 0.547 გრამიან ტყვიას და იგივე 30 ჯოულს დავტოვებთ მივიღებთ 331 მეტრ წამ სიჩქარეს, ეგეც თქვენი ბარიერი

თუ გავითვალისწინებთ რომ გასროლიდან გასროლამდე ცდომილებაც აქვს ჰაჩიკას სიჩქარეზე, თუ გავითვალისიწნებთ რომ მძიმეს 300-ზე კი არა 310-ზე ან 320-ზე ისვრის როგორც ცჩვევია ქარხნულ ვერსიას, ნუ 0.547 გრამიანზე უკვე გარანტირებულად ზებგერით სიჩქარეზე ხარ.... შედეგად ტვისტიც რომ არ მიიღო მხედველობაშI და მხოლოდ სიჩქარეების არასტაბილურობა ჩათვალო, შეიძLება ერთი გასროლისას არ აღწევდეს ტყვია ზებგერითს მეორეს დროს კი აღწევდეს, ეგეც სხვადასხვა მოქცევის და მიზანში წასვლის მოდელი

- ბ) მეორე ვარიანტი რომელიც ისევ სიჩქარის პრობლემასთან იქნება დაკავშირებული იქნება კლაპნის მუშაობა, ანუ რეზინა კლაპანში გაცვდა რომელიც კლაპნის ღერძზეა წამოცმული, ან თავიდანზე სადაც ღერძი მოძრაობს არ იყო სიფთა ზედაპირი (მაგარი დაჩხაპნილი ზედაპირია ხოლმე), ასეა თუ ისეა კლაპანი ბორძიკით მოძრაობს თავის ბუდეშI და ხან დიდიხნით იხსნება ხან პატარა ხნით და ეგეც სიჩქარეების ცვლილება, შედეგი უკვე ზემოთ მაქვს აღწერილი ტვისტზე დაყრდნობით.
მაგრამ ეს ისევ გარკვეულ კავშირში უნდა იყოს ზებგერით სიჩქარესთან თორემ თუ ზებგერით სიჩქარეს ადგილი არ აქვს, მაშინ მძიმე ტყვიის შემთხვევაში ვიცით რომ ორ ჯგუფს ადგილი არ აქვს, ანუ გამოდის რომ მხოლოდ სიჩქარე და ტვისტი არაფერ შუაში არ უნდა იყოს თორემ მძიმე ტყვიის შემთხვევაშიც მივიღებდით 2 ჯგუფს.
მოკლედ თეორიები ძალიან ბევრი შეიძLება, მაგრამ ჯერ გვინდა შემოწმება მეცნიერულად ან კუსტარულად. მეცნიერული შემოწმებისთვის არის ქრონოგრაფი და ეგ გვეტყვის ადგილი აქვს თუ არა ზებგერითი სიჩქარის ზეგავლენას.
თუ ქრონთან შეხება ვერ გვაქვს ან არ გვაქვს, მაშინ საკუთარი ყურები უნდა გამოვიყენოთ და მსუბუქი ტყვიით გასროლისას თუ გვერსმის ტყვიის ფრენის მაღალი ბალისტიკური ხმა რაც დარტყმით ტალღაზე მიგვითითებს ისევ შეგვიძლია ვთქვათ რომ საქმე გვაქვს ზებგერით სიჩქარესთან.