მოკლედ ისევ აქ ვაგრძელებ ბალამუტობას

, რეპორტამდე ძალიან შორია, ასე რომ...
მოკედ ლულა ტირში რომ არ მომეწონა ბევრმა იცის, ნუ რა ტქვგადასავლები ჰქონდა ამ ლულას.... ნუ ეს ცალკე თემაა და არ გვინდა ახლა ამაზე.
მოკლედ ტირში მგონი 2 კვირის წინ ვიყავით, ვისროდით და სახარბიელო შედეგები ვერ მივიღე, 20-25 მილიემტრი გამოდიადა ყოველტვის, ხანდახან 2-3 ტყვია ერთ ხვრელში ჯდებოდა, გულს უხაროდა, მაგრამ მერე სულში ბოლო 2-3 ტყვიას უნდა ჩაეფურთხებინა და 5 მილიემტრი უცებ 25 მილიემტრი ხდებოდა, მაგას დაჟე უკეთეს შედეგს მარადიორი მაძლევს, საშულაოდ ტირში 17 მილიმეტრს მაძლევს... მოკლედ გასაგებია რომ...
რაღაცნაირად გული ავიცრუე თოფზე, და 2 კვირაა ხელი არ მომიკიდია. დღეს მაგიდაზე დავინახე ძმაკაცის მეირ ნაჩუქარი მინი მიკროსპოპი,... უი მეთქი მოდი აბა ფასკას შევხედავ მეთქი და ვაი!

რაღაც ღარები, ბორცვაკები, ზოგიერთ ხრახნზე ჩამოკბეჩილი... მოკლედ გული შემიღონდა, არადა თვალით რომ ვუყურებდი (მართალია ზეელედ მარააა... )თითქოსდა ქარხნულად ფასკა ჰქონდა, მარა ვაი მაგ ფასკას.
სხვა რა გზა მქონდა, ვეცი ლულას და 3 საათი მოუნდი ფასკის გაკეთებას, შედეგად მივიღე რაღაც ამდაგვარი

ბოლო-ბოლო ყველა ხრახნი ერთნაირად თავდება, ამობურცულ ჩაბურცულები, ღარები და ჩამოკბეჩილები აღარ არის....
რაღაც ინტერესიც კი გაჩნდა ეგებ და ამ ფასკის ბრალი იყო ჩემი გულის აცრუება.... მარა ჯერ კიდევ წინ პოლირება მაქვს და მერე ტყვიის ჩასადების დამუშავება, აი მერე რა გამოვა აგია საინტერესო.