HATSAN Mod.125 SAS პარამეტრები

[soxa]

ახალი მოდელია, ძალიან ძლიერია. ზედ ოპტიკას ვერ ვამაგრებ 10-15 გასროლის შემდეგ იშვებს დამჭერები და ირევა. დარტყმა ისეთი აქვს, რომ თუ კარგად არ დაიჭირე ხელიდან გაგივარდება, სასხლეტი რეგულირებადი. რაც დავშალე და ვნახე მომეცონა.

[nihontoman]

ja_ja
არაა უაზრობა. მაგითი შესაძლოა რეალურად გაიგო დაახლოებითი სიმყარე. ქლიბი ნაწრთობია, თან მაღალ-ნახშირბადიანი ფოლადისაა. ზნაჩიტ სადღაც 55-60 ერYთეულზე მერყეობს როკველის შკალით.
გვინდა გავიგოთ ფოლადი როგორაა ნაწრთობი. ოღონდ ზუსტ ერთეულს რა თქმა უნდა ვერ გავიგებთ, ჩვენ უბრალოდ მივხვდებით, თუ რა სტადიაში იმყოფება ფოლადი , პერლიტურში, ბეინიტურში თუ მარტენსიტულში. პერლიტი არის რბილი ფოლადი, ასე 35 ერთეულიდან ქვემოთ. ბეინიტი არის პრუჟინის თვისებების მქონე ელასტირუი ფოლადი, სადღაც 45-55 ერთეული. აი მარტენსიტი კი არის 55-ის ზემოთ. ქლიბი უნდა იყოს მარტენსიტი. მარტენსიტი ბეინიტს და მითუმეტეს პერლიტს გაკაწრავს, დაამუშავებს, მარა მარტენსიტით მარტენსიტის გაქლიბვა უაზრობაა. როცა სასხლეტზე წაუსვამს, თუ ადვილად გაკაწრა და ისეთი შეგრძნებაა, რომ ფოლადი ეკრობასავით ქლიბზე, მაშინ პერლიტია. თუ კაწრავს, მარა ძალის დატანება გიხდება, მაშინ ბეინიტია. თუ არ იკაწრება ან ძალიან პატარაზე იკაწრება, ესეიგი მარტენსიტია. იდეაში, სასხლეტზე რაკი დიდი ნაგრუზზკები მიდის, ფოლადი უნდა იყოს დამუშავებული მაღალბეინიტურ/დაბალ მარტენსიტულ დონეზე. ამის გასაგებად კი ხალხი ხმარობს ქლიბს (ხო, ეს თეორია არაა, ამას პრაქტიკაში ხმარობეს მეტალზე მომუშავე ხალხი...)


ალუმინი თვითონ ენა თუ არის ეგ არაფერი, მტავარია შეპტალო იყოს კაი ნაწრთობი ფოლადი. მარა იმედია, ეგ ალუმინი ის სილუმინი არაა, რასაც თურქები ხმარობდნენ ატ-44-ის რიჩაგებში...