როგორც ალბად ნახევარმა ფორუმმა მაინც იცის, რომ კარგა ხანია იარაღი აღარ მაქვს, მას შემდეგ თავს ცუდად ვგრძნობ და კოშმარებს ვნახულობ ღამით, თუ როგორ მიდის ჩემგან და მშორდება ჩემი თოფი.
ძაან ცუდი გრძნობაა, როდესაც ხედავ, თუ რა ლამაზად ზის კაჭკაჭი ტყეში, ნაძვის წვერში, იქვე მინდვრის მახლობლად და შენ ამ დროს არაფერი შეგიძლია მოიმოქმედო, თოფი აღარ გაქვს და თავს ზემოთ კი ძალა არ არის-ო ნათქვამია.
თან ეს ნაგლი კაჭკაჭ-ყვავები ხვდებიან რომ თოფი არ გაქვს თუ რა ჯანდაბაა არ ვიცი, მაგრამ როდესაც უიარაღოდ ხარ, აშკარად ახლოს გიშვებენ და არ მიფრინავენ, თითქოს დაგცინიან...
მოკლედ, ფლეიმია და ამიტომ გავხსენი აქ თემა, შეგიძლიათ დაწეროთ თქვენი განცდები უიარაღობასთან დაკავშირებით...
და რაც მთავარია იმის თქმა მინდა ამით, რომ თუ ვინმე წახვალთ გასართობად, შემეხმიანეთ და მეც წამოვალ იმ მომენტისთვის თუ სხვა საქმე არ მქონდა, თორემ უკვე დეპრესია მეწყება