ავტყდით რამდენიმე კაცი მარტის კატებივით და მოვინდომეთ შაბატს პნევმატიკით გართობა, დავგეგმეთ წინასწარ, დიდის ამბით გადავურეკ გადმოვურეკეთ ერთმანეთს და შაბათს რავარც იქნა დავადგით ტავი გასვლას.
გასვლა დავგეგმეთ 13:00-ისკენ, აი რატომ ასე გვიან ვერ გეტყვით, მაგრამ როგორც დრომ გვიჩვენა კარგი გადაწყვეტილება იყო , მას ასე დავიჭირეთ კოკნარას ჟიგული, შემოვაჯექით და გავუდექით ლისისა ტბისა გზასა. ბევრი ვიარეთ თუ ცოტა, მივადექით ტბას "პლიაჟის მხრიდან". მაგრამ როდესაც ავტდიოდით კურიოზი მოხდა, გზად გავიარეთ რამდენიმე ზონა, 50 მეტრზე წვინდა, შემდგომ 50 მეტრზე არ წვიმდა, იმის შემდგომ 50 მეტრზე წინწკლავდა და შემდგომ 50 მეტრზე წყლის კედელი იყო ისე წვიმდა
მოკლედ დღე ანომალიებით დაიწყო. შაყირ, შაყირით ავედით ტბასთან, იმ იმედათ რომ ზაფხულია და წვიმა მალე გადაიღებს. სხვათაშორის ტბასთან მისვლისას ისე რა წვიმდა, ასევთქვათ ლაითად წინკლავდა. იმდენად ლაითად რომ ნაპირზე ხალხი ყურსაც კი არ აბარტყუნებდა, სადღაც შორს რაღაც საქორწილო გადაღებებიც მიმდინარეობდა.
მაინც გადავწყვიტეთ რომ ანომალიური ზონები გავიარეთ და ბარემ მოგვეცადა, ეგებ და წვიმას საბოლოოდ გადაეღო. როგორც დრომ გვიჩვენა გადაწყვეტილება მართებული იყო
დავდექით ნაპირთან და ვუყურებდით მოჭყუმპალავე ხალხს, მეთევზეებს და ტბაში მოცურავე რაღაც არსებებს, რომლებიც ჩაყვინთავდნენ, ამოყვინთავდნენ და რაღაც თეთრი გული უჩანდათ. გვეგონა დიდ თევზს იჭერდა ეს წყლის ფრინველი, გადავწყვიტე ციფრული ზუმით გადამეღო და მენახა რა ეჭირა ნისკარტში ან მოკვატო ელემენტს
როგორც გაირკვა პირში არაფერი უჭირავთ, და თეთრი რაღაც რომ ჩანდა ეს მხოლოდ და მხოლოდ გული იყო. რადგანაც წვიმა იწევ წინწკლავდა, კოკნარა ლუდს მიირთმევდა მე და ჩზ კი კაი ნაპახმელიები ხალხივით მინერალურ ქართულ წყლებს, გადავწყვიტეთ ნადირობის თეორიები განგვეხილა, ანუ ვთვქათ და ნებადართულია ამ კვატებზე ნადირობა შეიძლება თუ არა მათი ამ დისტანციაზე მოხსნა, დავაძრეთ მანძილმზომი და მიახლოებით ნახეთ რომ სადღაც 80-დან 140 მეტრამდე დისტანციაზე დაცურავდნენ.
თეორიას პრაქტიკაში გადასვლას ხელს ის გარემოება უშლიდა რომ წყლიდან ვერ გამოვიტანდით ნადავლს, ზედმეტი მოწმეები იყვნენ ირგვლივ, "პლიაჟზე" თოიფს დაძრობა რაღაც არა ადეკვატურ რეაქციას გამოიწვევდა და ბოლოს.... ნადირობის სეზონი არაა, ასე რომ თეორიები ტეორიებად დარჩა, ამასობაში კი ისეთი წვიმა წამოვიდა რომ 5 მეტრში არაფერი არ ჩანდა...
ამ დროს ჩვენ უკვე ნმანქანაში ვიჯექით და ვკაიფობდით დასმევებულ მოცურავე ხალხზე, რომლებიც წყლიდან ამოდიოდნენ გასაშრობად, მაგრამ ირგვლივ ყველაფერი სველი იყო და ეგეთივე სველები გამორბოდნენ მანქანებისკენ.
სამაგიეროდ ჩზ-ს მოთხოვნა ახდა, ანუ თუ წვიმხარ მოწვიმე და გვაცადე კაიფიო, სურვილებს ასრულება სჩვევია, ამიტომაც წვიმამ თავის საქმეს ბოლომდე მიხედა. ვზივართ მანქანაში 10 წუთია და მოგვწყინდა წვიმის ყურება, ჩზ შემ,ოძვრა მობილიდან ფორუმზე და რას ხედავს, ორი ახალგაზრდა იწერება ვიღაცეები დღეს გაიწუწებიანო
გინდოდათ ხომ რომ დავსველებულიყავით, ნურას უკაცრავად, მშრალად ვიჯექით მანქანაში და ვჭორაოდბით
გავიდა დრო წვიმამ ცოოტათი გადაიღოსავით, მაგრამ ცოტახანში ისევ დაამატა. ეს დამატებულიც მორჩა და მზემ დაიწყო გამოჭყიტება. ის ის იყო ვაპირებდით მანქანიდან გადმობარგებას და ტბის ირგვლივ ფეხით გასვლას რომ ჩვენს ცნობილ ადგილებში მივსულიყავით, მაგრამ კოკნარამ უცებ გამოთქვა აზრი, იდეაში უკან მანქანით რომ გადავიდეთ ქეც ჩავალთ მანქანითო და რაღას ვწვალობთო?
ძალიანაც კაი, დავქოქეთ პიპია და წავედით ტბის უკანა მხარეს. მივედით გადმოვბარგდით და დავაპირეთ ჩასვლა.
ჩასვლისას მანქანა გემრიელად მოსრიალდა ჩამორეცხილ ლექზე. რის გამოც ამ იდეას დაწუნება ეწერა შუბლზე. მოკელდ მანქანა ძლივს სრიალ სრიალით გადავიყვანეთ ბალახზე, და კოკნარამ ძლივს უკან ამოიყვანა მანქანა, კიდევ კაი ეს გაუთვალისწინებელი შემთხვევა დაგვემართა, ამოვედით იმისათვის რომ მანქამნა დაგვეტოვებინა და ....
ჭექა ქუხილი და ისევ მანქანაში ვზივართ
წამოიდა მარა რა წამოიდა... არც გზა ჩანდა არც მანქანები
სხვა რა გზა გვქონდა ველოდებოდით მგონი მეორეთ თუ მესამედ წვიმის გადაღებას. მარა ეს წვიმა ნამეტანი გაგვიგრზელდა ტან ფანჯრებსაც ვერ ვარებდიტ ჩემი მხრიდან წვიმა ასხავდა, კოკნარას მხრიდან კი გვერდზე გლიჯინ გლიჯინით ჩაქროლებადი მანქანები
მოკელდ კიდევ ვიცადეთ რაღაც დრო და ბოლოს რავართ იქნა სადრაც 4 საათზე საბოლოოდ გადაღებული წვიმის ფონზე გავრისკეთ გადმოსვლა, თან დავგეგმეთ საღამომდე დარჩენა რადგან სარამოს და ნაწვიმარზე ნადავლმა იცის მოსვლა მაგრამ ამ იდეას არ ეწერა ასრულება.
მოკელდ თავიდან დავგეგმეთ ბაყაყებზე წაპლინკავება, დავაწექით პირობითი აფხაზეთისა და ოსეთისკენ.
გზად მინდორში რაღაც მოზრდილი ჩიტები დავინახეთ, გავეკიდეთ მარა..., ამასობაში იმ ხეზე რომლის ქვეშაც ჩხ იმყოფებოდა შემოჯდა კაჭკაჭი, კოკნარამ დაინახა და მეუბნება ეეეგერ ზისო.
მართალია ფოთლები ნაწილობრივ ფარავდა სამიზნეს, მაგრამ... აგერაა ა ლამაზი.
სხვათაშორის ხიდან ჩამოსვლა არაფრის დიდებით არ უნდოდა ეწავ და ბეჩავ ბრძოლასა, მაგრამ ბოლოს მაინც მიწაზე აღმოჩნდა. ჩზ-სტან ახლოს დაეცა, ეგეც 35 მეტრიანი კაჭკაჭუნა
გავაგრძელეთ გზა ბაყაყლენდიისკენ, მე და კოკნარა შევუდექით ბაყაყებსა შინა, მარა ჩზ რისი ჩზ თუ ნორმალური ნადავლისკენ არ გაიწია. აღმოაჩინა ხეებზე ყვანშოები. ესროლა ერთს, ყვანშო გაფრინდა
ესროლა მეორეს მეორე ყვანჩო გაფრინდა, ეს ფაქტი უყურადღებო არ დამრჩა და მაგრა მიკვირას რა ხდება??? მესამე გასროლა და მესამე ყვავი გაიქცა. არიქა რა ხდეა??? ამასობაში აფრენილი ყვანძოები წრეს არტყავენ ჩემს ტავზე გადაიფრინეს და მოპირდაპირე ხეზე შემოჯდნენ, რომელიც ჩემგან 60-65 მეტრზე იყო.
ვხედავ ტოტზე 2 ყვანშო ზის, ოღონდ ისე რომ ჩზ ვერ დაინახავს, ანუ ჩზ შემს მოპირდაპირე მხარესაა სადღაც 100-120 მეტრში და ყვანშოები ტოტის აქეთ ზიან. სხვა რა გზა მქონად 5 ყიარდიდან უცებ სადღაც 70 იარდზე გადავწიე პარალაქსი, დავიჭირე ყვანშო ჯვარში და...
არა რა ბედი არ მაქვს, ამასაც არ უნდოდა ჩამოსვლა ისეიგი ყველა ტოტს, ყველა ფოთოლს ჩაებღაუჭა და ლამის 2 წუთის მერე ჩამოვიდა ხიდან
ესეც ვიდეო ფაქტი
მოკლედ ჩზ-ს 3 გამაზვა არ გავიმეორე , და ჩზ-ს ვეკაიფები, 2-ით ნოლს გიგებ მეთქი, მარა სად ხარ თურმე, ჩზ-ს ჯოკრები აქვს შემონახული.
ესეც პანაშვიდზე მოსული ყვანძOების მოლოდინში
მოკელდ ყვანჩოები გაიმაზა, მაგრამ იმ დღეს ჩვენ ლისიდან ისე წამოვედით რომ სახლში მხოლოდ 11 საათზე შემოვედი და თან ნაჭამი, მაგრამ ეს უკვე მეორე ისტორიაა რომელსაც აქ ვერ გაგანდოთ ამიტომაც ცოოტახანში ლინკს დავდეფ სად შეგიძლიათ ეს საიდუმლო მასალა ნახოთ
P.S. ოღონდ გაითვალისწინეთ, ამ მასალას მხოლოდ რჩეულები ნახავენ